Burzliwy okres powojenny, poprzedzający ostateczne okrzepnięcie wpływów „wschodnich” w Czechosłowacji, przyniósł kilka ciekawych, dziś prawie zapomnianych, wydarzeń w dziejach marki.

Jednym z nich jest niewątpliwie projekt wielkoseryjnego samochodu popularnego, który miał w krótkim czasie zmotoryzować ojczyznę ŠKODY. Program wspomagany amerykańskim kapitałem i doświadczeniem konstrukcyjnym dr. Alexa Tauba, przebiegał dwutorowo.

Równolegle pracowano nad samochodem z klasycznym układem napędowym, wykorzystującym sprawdzony, dziś legendarny silnik OHV, powstały w latach 30. dla rodziny modeli Popular. Jednocześnie pracowano nad pojazdem z napędem na koła przednie, wykorzystującym silnik typu bokser.

Czterocylindrowa jednostka o krótkim skoku tłoka i głowicach typu F posiadała „górny” układ zaworów dolotowych oraz boczny – wylotowych. Przy objętości 1206 ccm generowała moc 38 KM. W budowie silnika uczestniczyły zakłady Praga, w których jednocześnie, w roku 1947 zakończono montaż w pełni funkcjonującego prototypu.

W kolejnym sezonie prototyp był poddawany badaniom przez inżynierów zakładów ŠKODA – technicznego patrona całego przedsięwzięcia i planowanego przyszłego producenta pojazdu, oznaczonego roboczo jako Typ 950.

Fot. Skoda | ŠKODA prototyp Typ 950

Prace nad wersją z klasycznym układem napędowym, zwaną potocznie 1101 Taub, nie wyszły poza stadium projektu. W nadwoziach obu prototypów widoczne są wyraźne wpływy amerykańskiej szkoły samochodowego designu. Ostatecznie projekt w całości trafił na półkę. Fabryka doraźnie zmodernizowała seryjny model 1101 i sprzedając przez kilka sezonów pod oznaczeniem 1102, pracowała intensywnie nad całkowicie własną konstrukcją – znaną z wykonania seryjnego jako ceniony model 1200 (Typ 955).