Lamborghini Miura P400 SV, zaprojektowany przez Marcello Gandiniego, został zaprezentowany w 1971 roku na Geneva Motor Show jako następca Miury P400 S. Jego najbardziej widoczną zewnętrzną zmianą była eliminacja „rzęs” wokół przednich świateł oraz poszerzenie tylnych nadkoli o 13 cm, aby pomieścić szersze opony.
Wersja SV charakteryzowała się także standardowym wyposażeniem w postaci klimatyzacji i radia. Pod maską, Miura P400 SV otrzymała rozdzielony system olejowy dla silnika i skrzyni biegów, a także suchą miskę olejową, co znacząco poprawiło żywotność układu napędowego. Silnik V12 osiągał moc 385 KM dzięki nowym zaworom, wałkom rozrządu i gaźnikom. Produkcja tego modelu była ograniczona tylko do zamówień, stworzono jedynie 150 sztuk. Miura SV była w swoim czasie najszybszym seryjnym samochodem, osiągając prędkość 300 km/h.
W aspekcie technicznym, Lamborghini Miura P400 SV otrzymała szereg udoskonaleń względem poprzednich wersji. W celu poprawy sztywności skrętnej, monokok wykonany ze stali został dodatkowo wzmocniony. Zawieszenie opierało się na podwójnych wahaczach, sprężynach śrubowych i teleskopowych amortyzatorach, z dodatkowymi stabilizatorami.
Hamulce tarczowe Girling, nie wspomagane serwo, pracowały na oddzielnych obwodach hydraulicznych dla każdej osi. Miura SV posiadała też szerokie, 9-calowe felgi z tyłu oraz nowe opony Pirelli. Moc silnika V12 wynosiła 385 KM przy 7850 obr/min, co stanowiło niewielki wzrost w porównaniu do Miury S. Zmiany te przyczyniły się do poprawy osiągów, z maksymalną prędkością wzrastającą do 180 mph, a czas przyspieszenia 0-62 mph spadając do 5,7 sekundy.
Projekt Miura P400 SV był efektem tajnego projektu inżynierów Lamborghini – Gian Paolo Dallary, Paolo Stanzaniego i Boba Wallace’a, którzy sprzeciwiali się wizji Ferruccia Lamborghini skoncentrowanej na luksusowych samochodach turystycznych. Ich celem było stworzenie samochodu drogowego zdolnego do rywalizacji w wyścigach, co zaowocowało powstaniem Miury.
Samochód ten charakteryzował się stalową ramą z centralną sekcją tubową, a przednie i tylne sekcje dostosowano do zawieszenia, zbiornika paliwa, koła zapasowego, chłodnicy itp. Karoseria miała stalowe drzwi i aluminiowe przednie oraz tylne sekcje, aby zmniejszyć wagę. Miura była wyposażona w niezależne zawieszenie na wszystkich kołach, hamulce tarczowe, kierownicę z przekładnią zębatą, 5-biegową skrzynię biegów i miała suchą wagę w zakresie od 1125 do 1298 kg, w zależności od roku produkcji.
Zgodnie z dokumentacją „The Lamborghini Miura Bible” Joe Sackeya, prezentowany model samochodu na zdjęciach, posiada podwozie o numerze 4972, które zostało ukończone 13 grudnia 1971 roku. Auto posiada kolor Rosso Corsa i jest wykończone złotymi panelami bocznymi oraz kołami. Wnętrze samochodu zaś wykończono skórą naturalną.
Szacowana cena samochodu na aukcji: 2 550 000 – 3 250 000 euro.
Źródło/Zdjęcia: RM Sotheby’s
