Vacamobil – koncepcja kampera na bazie Żuka
0
Lata 60. i 70. XX wieku przyniosły w Europie Zachodniej znaczny rozwój branży przyczep i samochodów kempingowych. Producenci z Niemiec, Wielkiej Brytanii czy Beneluksu przodowali w tej dziedzinie, wprowadzając na rynek innowacyjne rozwiązania i produkty. Wśród nich wyróżniała się holenderska firma BIOD, znana z wprowadzenia przyczepy Wiesel, która zadebiutowała na targach w Essen w 1959 roku.
Przyczepa Wiesel, zaprojektowana przez założyciela firmy BIOD, Teunisa van Mareena, była wyposażona w aerodynamiczne nadwozie z poliestru wzmacnianego włóknem szklanym, co było nowością na tamtejszym rynku. Niestety, wysokie koszty produkcji doprowadziły firmę van Mareena do bankructwa. Od 1967 roku produkcja przyczep została wznowiona przez nowego właściciela, a marka BIOD znów zyskała na popularności.
R e k l a m a
Rewolucyjny pomysł z Belgii
W 1970 roku Joseph Avonds, właściciel przedstawicielstwa BIOD w Belgii, wpadł na pomysł stworzenia niedrogiego kampera. Plan zakładał połączenie nadwozia przyczepy BIOD Extase z podwoziem polskiego samochodu dostawczego Żuk A-13. Idea ta była odpowiedzią na potrzeby rynku wypożyczalni samochodów kempingowych i miała zaowocować stworzeniem wyjątkowego pojazdu o nazwie Vacamobil.
Adaptacja Żuków do potrzeb Vacamobilu obejmowała demontaż skrzyni ładunkowej, wydłużenie ramy oraz zwiększenie rozstawu osi. Do poprawy właściwości jezdnych zamontowano wydajniejsze amortyzatory oraz stabilizatory. Opływowe nadwozie z poliestru zostało osadzone na zmodyfikowanym podwoziu, a dzięki elastycznemu łącznikowi umożliwiono kontakt pomiędzy kabiną, a zabudową. Kamper oferował miejsce do podróży i noclegu dla dwóch dorosłych i dwójki dzieci. Vacamobil był wyceniany na 12500 franków (na powyższym zdjęciu widać cenę).
Zdjęcia pochodzą z oryginalnych gazet z tamtego okresu.
